I loved the way the light danced momentarily on the walls before again being overtaken by the shadows, as the steps disappeared behind the trees, obscuring the secret orange grove.
Μ’αρεσαν της αλλαγές φωτισμού στην διάρκεια της ημέρας, και της καμπύλες που μου παρουσιαζοταν τα δέντρα και την κληματαριά, καθώς και τα σκαλοπάτια μου έχουν μια, αίσθηση μυστήριο.
Αυτό το έργο έχει το ίδιο θέμα με το προηγούμενο προηγούμενο, αλλά με με πιο γλυκό φως και από μια άλλη πλευρά. Έτσι έχει γίνει πιό ποιητικό.
This painting is of the same subject as the one above, but is seen from a different angle and at a later time in the day so has a gentler light, making it seem more poetic.
A friend of mine wanted to visit Nea Moni to light a candle in memory of her late father, so while we were there I enjoyed this view so much, that I chose it for my next painting. The late morning light was very strong so each segment in the composition is clearly defined. The monastery itself was directly behind me, so anyone who knows it will recognise this view..
I’ve watched Dimitris over the years, working and socialising in his boatyard, so to celebrate my tenth visit to Chios to see my long-standing friend Elli and her family, it seemed fitting to create this painting of an everday scene forever rembered. I finished it just in time as my flight was due to leave so it’s staying where it will be loved.
Πηγαίνω στην Χίο κάθε 2 ως 3 χρόνια, και μια αφού ήταν η δέκατη φορά φέτος, διάλεξα να ζωγραφίσω και που είναι κοντά στην καρδιά της φίλης μου, την Έλλη, και να ζωγραφίσω το χώρο όπου παλεύει καθημερινός ο άνδρας της, ο καράβομαραγκός Δημήτρης. Έρχονται συχνά και οι πελάτηες του, και οι φίλοι, να κάθονται κάτω από την κληματαριά να πιούνε ένα καφεδάκι παρέα.
Ask - Artist 